پنجاه و ششم/مدینه نوشت 4

امروز یکی از جالب ترین روزهای زندگیَم بود ، سرتاسر حرم از روضه و قسمت های توسعه یافته گرفته تا کلیّه ی حیاط ها، یک پارچه سفره ی افطار شده است و هر چه که بخواهی در آن برای خلق الله محیاست . همه با شادی غیر قابل وصفی به اطراف می روند ، سر سفره ها می نشینند و افطاری می گیرند . این اهمّیّت  و اهتمام به روزه آن هم در اینجا که همه چیز به طور خارق العاده ای اشتباه انجام می شود عجیب است !‌ جالب است که هیچ چیزی کم نمی آید گویی افراد از ابتدا دعوت شده اند و آمار معین است . گرچه هنوز هوا کاملا روشن است و اندک نشانی از مغرب در آن دیده نمی شود که این جماعت افطار می کنند ! ولی شیرین است این یکپارچگی از هر جمعیت و قوم و گروه و فرقه آن هم تنها برای سر به به سجده گذاشتن در یک آستان.

+ به جد ، این را دریافته ام  و آموزه های قبلی ام را اصلاح کرده ام که این عرب ها [غیر از عزیزان مرتد وهابی]هر چه باشند و هرقدر اعتقادات غلطی داشته باشند و هر اندازه تندرو باشند یا خرافی و یا نسبت به ائمه بی انصاف باشند ؛ عادات خوبی هم دارند که می توان آموخت ...

_{+ مدینه منوره ، باب علی ، نیم ساعت تا افطار}