زمان روضه بانوان پایان یافته ، قرآنی را از روضه اصلی برداشته و با خودش می آورد ؛ شُرطه که متوجه شد مانع شد ، شروع کرد به التماس و زاری که « یادگاریه ، بذار دستت و ببوسم ، تو رو خدا و ... » . حتما می داند که اینها وقف حرم است و حتما می دانید که این کارها تنها از پس یک ایرانی بر می آید ...
+ مدینه النبی ، روز وداع
.ان شاءالله قسمتتان شود بروید ؛ فقط از دست هم وطنان گرامی حرص می خورید!
مرور تاریخ زمانی لذت بخش است که نقش پُر رنگ خودت را در آن حس کنی ، و این برای ما دهه ی شصتی های بی نوا که همیشه شنونده آن بودیم روح نواز است .
.گرامی می دارم چنین روزی را در سال گذشته !
وقی می دانی که آنچه بدان علم داری درست است ، تا نیمه اش را رفته ای ؛ ما بقی آن است که ثابت قدم بمانی . همین !
موقعیت هایی را که با خونِ دل به دست آورده ایم و برای لحظه لحظه آن زحمت کشیده ایم را بر باد فنا می دهند و می گویند جوانان امروزی لاقید و بی مسئولیّت اند.
. دوران سختی را پشت سر می گذارم ، مرا برای هرچه سریع تر رسیدن به آرامشم دعا کنید .
ستاره ها همچون کور سوهای امید اند که در زندگی مان سوسو می زنند . کافی است دست دراز کنیم ، امید ها به واقعیت می پیوندند .
. همیشه عادت داشتم برای آرزوهایم تاریخ تعیین می کردم ، موعد می گذاشتم و تلاش می کردم ، تا آن تاریخ یا می شد یا نمی شد . اکنون است زمان تمامی شدن هایی که به تمامی شان بی باور بودم و در پوست خودم نمی گنجم .
ما انسانها موجوداتِ بی رحمی هستیم ، می دانیم که آستانه ی شادیِ مان پایین است ، به کوچکترین بهانه شاد می شویم ؛ امّا ، همان را هم ، از هم دریغ می کنیم .