بیست و پنجم

برای من که همیشه یک جور غریبی آهنگ گفتن
این کلمات مثل رؤیا بود و برق می‌زد و جادو می‌کرد؛ این روزها خود خوشبختی
است که چادر سفید سر می‌کنم و دور خودم می‌چرخم و زمزمه می‌کنم:

لبیک، اللهم لبیک …(+)

اینطور حلالیت طلبیدن چندان ملموس نیست ، ولی خُب ظاهراً چاره ای هم نیست .. در هر جا من را میشناسید، از ریدر و باز و توییتر و ... حلالم کنید ، اگر گیر و بَستی را سبب شده ام برایتان حلال کنید ، اگر با هر پُستی شما را از خدایتان دور کرده ام به همان خدا ، بر جاهلیّتم ببخشایید .. اگر دیگر من را در این دنیای مجازی نیافتید ، ویدئوی اوّلم را در یوتیوب سرچ کنید !

به امید دیدار... هانیه