صدُ پنجاهُ یکم

خواهم مُرد و نخواهم دید آن روز را ، که بفهمی بیش از هر چیز تشنه احترامَ ت بودم ؛ همین و بس !

صدُ پنجاهُم

نه به آن دلچسبی است که شود زیرِ آن سایه ی گرمش خزید ، نه به خُنکای بهارش دل بست ، نه به برفش دل گرم ، نه به پاییزش دل شاد .. ؛ ته آن قند لب ش ، تلخی بی نمکی است ، همچو یک برّه ی خوش خوان زیباست ، گرگ ِ فرو خفته ی آن بیدار است ، می دَرد آن جگرت .. [زندگی]

صدُ چهلُ نهم/چه صبری داد خدا

اصلاً صبر ندارم که با هر دلخوری که برایم پیش می آوری ،شماره ات را صفر می کنم .. و باز از اوّل می خوانمت ؛ والّا می دانستم که رسم روزگار است ، یک روز برای تو ، یک روز علیه تو! و تو ، خودت ؛‌خوب می دانی کوله بار نفرتی که به دوش می کشم . لبریزم از هر حسً بد که بخواهی !

همین عنوان را در کوچه های بغلی بخوانید :

چه صبری دارد خدا (سجاد رامشت) - وقتی دلم تنگ می شود (مژده شاه نعمت الهی) - یادداشت های اتفاقیه (یوسف شیروانیان) - بوی باران عطر خاک (باران سادات) - پرسه خیال (رضوان پری) - میثاق ( زینب حیدری) - انتهای بیراهه (ف@طمه)- پنجره ( محمد رضا)  - طنز تلخ، قهوه اسپرسو (ما، ریحانه) -   بی تو با تو بودن ( سحر، طه ) - مینی تاک (هانیه) - روزهای یک من (فاطمه) - آرامش سفید (مریم) - منتظر پرواز -  دیوانه ای که عاقل بود( محمد مهدی) - ذهن مرا دنبال کنید (محمد الف) - سین عین طا  - جشن بارون (نسرین ) - روزهای من ( یک بنده ی خدا ) - روزگــــ شل.غم ـــــار(محمد) - پسر خاک ( ساجد ) - نامه ها (امید حق گویان )  - ما که رفتیم (محمد ) - ملکه نیمه شرقی- .:ساعت 25:. مهدآبی (مهدی صادقی) - بوی باران یاد تو (میثم) - سردار- به همین زودی (مهشید) - بیاین پا برهنه باشیم (امیر امین الرعایی) - دری وری های یک کیبورد به دست

صدُ چهلُ هشتم

می دانم که کم کم حوصله تان سر می رود ، مالِ من هم سر رفته است ؛ نوشتم که نوشته باشم ،‌ وگرنه حرفی نیست ؛ از گودر می خوانم ،‌حتی حوصله ی کامنت بازی هم ندارم ؛‌این دلخوری لعنتی اَمانم را بریده است .. خودش می داند چرا [دیروز عقد عموم بود]

^{+ مخاطب خاص دارد ، خودم می دانم .. خودش نه !}

صدُ چهلُ هفتم

خیلی شنیده ام که یکی از بهترین دوران های زندگی ،‌دوره کارشناسی است . شاید دقیقاً بر ما صدق نکند با آن همه مصیبتی که در دانشگاه کشیدیم و [‌هنوزم ]! امروز منزل یکی از بچّه ها میهمانی بودیم ، جای همگی خالی کُلی خوردیم و خندیدیم .. خوش گذشت !

گاهی هست آدم دوست دارد کار ِ زنانه کند ،‌ تنها باشد ،‌ یادِ ایّام مجردی کند ،‌ خرید زنانه برود ،‌ مهمانی زنانه بگیرد ، پشت سرِ ِ مردها بخندند حتی ! چرت و پرت بگوید ؛ روح آدم تازه می شود انگار ؛‌ خسته می شود از بودن کنار غُر غُرو های همیشه گرسنه!

صدُ چهلُ ششُم

یکی از لذّت بخش نرین خریدها برای هر دختری، خرید عروسی است ؛ واقعاً چرا خیلی از خانواده ها کم کاری می کنند؟ پاسخ بدند لطفاً ..

صدُ چهلُ پنجم/مدینه نوشت 6

اوّلین دیدارها همیشه خیلی مهم است ، یک جور خاصی در ذهن می ماند ، وقتی یادآوری می کنی انگار خودت آنجایی ، به ترُ تازگی همان موقع حسّش می کنی .. اولین مدینه ، در اوّلین ها ؛‌ اوّلین بود!

+ روز وداع ، مدینه النّبی

+ مربوط به سفر اوّل [رمضان المبارک ، سنه 1389]

صدُ چهلُ چهارم

سخت ترین کار ِ دنیا چشم بستن روی اشتباهاتِ دیگران است!

صدُ چهلُ سوّم

آدم در می ماند از این همه معرفت بی چشم داشت ..

شرمنده ام ، مودمم ترکیده بود ، دل و زدیم به دریا به جمع ِ‌ پُر سرعتان پیوستیم! واسه همین طول کشید ، هستم در خدمتتون.